ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ

Τραγούδι σε στίχους Βιτσέντζου Κορνάρου από τον Ερωτόκριτο.

Ήκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα,
που ο κύρης σου μ’ εξόρισε στης ξενιτιάς τη στράτα.

------

Τέσσερεις μέρες μοναχάς μου ‘δωκε ν’ ανιμένω,
κι απόκει να ξενιτευτώ πολλά μακρά να πηαίνω.

------

Και πως να σ’ αποχωριστώ και πως να σου μακρύνω,
και πως να ζήσω δίχως σου στον ξωρισμό εκείνο.

------

Κατέχω το κι ο κύρης σου γληγόρα σε παντρεύγει,
ρηγόπουλο αφεντόπουλο σαν είσαι ‘συ γυρεύγει.

------

Κι ούδε μπορείς να αντισταθείς στα θέλουν οι γονιοί σου,
νικούν τηνε τη γνώμη σου κι αλλάσει η όρεξή σου.

------

Μια χάρη αφέντρα μου ζητώ κ’ εκείνη θέλω μόνο,
και μετά ‘κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω.

------

Την ώρα π’ αρραβωνιαστείς να βαραναστενάξεις,
κι όντε σα νύφη στολιστείς σαν παντρεμένη αλλάξεις.

------

Να αναδακρυώσεις και να πεις «Ρωτόκριτε καημένε,
τα σου ‘ταξα ελησμόνησα το ‘θελες πλιο δεν έναι».

------