ΑΡΧΕΙΟ ΣΤΙΧΩΝ

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

ΜΙΑ ΚΟΡΗ Τ’ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ

Τραγούδι ηρωικού περιεχομένου με προέλευση από την Αρκαδία Πελοποννήσου.


Μια κόρη τ’ αποφάσισε να πάει με τους κλέφτες,
βάνει φωτιά στον αργαλειό.

------

Βάνει φωτιά στον αργαλειό στο φιλντισένιο χτένι,
και τ’ άρματά της φόρεσε.

------

Και τ’ άρματά της φόρεσε και πάει με τους κλέφτες,
δώδεκα χρόνους έκανε.

------

Δώδεκα χρόνους έκανε στους κλέφτες καπετάνιος,
κανείς δεν την (ε)γνώρισε.

------

Κανείς δεν την (ε)γνώρισε πως ήταν κορασίδα,
και μια Λαμπρή μια Κυριακή.

------

Και μια Λαμπρή μια Κυριακή μια ‘πίσημη(ν) ημέρα,
βγήκαν οι κλέφτες στο χορό.

------

Βγήκαν οι κλέφτες στο χορό να ρίξουν το λιθάρι,
το ρίχνουν τα κλεφτόπουλα.

------

Το ρίχνουν τα κλεφτόπουλα το πάν’ σαράντα αχνάρια,
το ρίχνει και η κορασιά.

------

Το ρίχνει και η κορασιά το πάει σαράντα πέντε,
κι από το σείσμα το πολύ.

------

Κι από το σείσμα το πολύ κι από το λύγισμά της,
εκόπει τ’ αργυρό κουμπί.

------

Εκόπει τ’ αργυρό κουμπί και ‘φάνει κάτι (ε)φάνει,
κι άλλοι το  λένε μάλαμα.

------

Κι άλλοι το λένε μάλαμα κι άλλοι το λένε ασήμι,
‘κείνο δεν είναι μάλαμα.

------
‘Κείνο δεν είναι μάλαμα ‘κείνο δεν είναι ασήμι,
μόν’ είν’ της κόρης το βυζί.