ΚΑΝΕΛΛΙΑ

Τραγούδι σε μουσική και στίχους Σπήλιου Μέντη, σε πρώτη εκτέλεση το 1958 από τη Σοφία Βέμπο στην επιθεώρηση «Άλα Νάσερ».
Ο ρυθμός του κομματιού είναι 7/8 και μπορεί να χορευτεί ως «ΣΥΡΤΟ ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΟ».

Κανελλιά μέσ’ το γιόμα στην αντηλιά
κάτω από την γέρικη την ελιά
ρούφαγες φιλιά απ’ το Λια.

Κανελλιά θα πληρώσεις την αγκαλιά
σ’ είδαν δέντρα πρόβατα και πουλιά
και θα βρεις μεγάλο μπελ(ι)ά

Να κι αν μ’ είδανε κι αν δε μ’ είδανε
εγώ δε νοιάζουμαι κι ούτε σκιάζουμαι
είμαι η Κανελλιά και με δυο φιλιά βρε διαλύω το Λια.

Για το γούστο μου και το μπούστο μου
ξεκουμπώνω εγώ διόλου δεν αργώ
πάντα μου περνά και το λέω ξανά να κι αν με είδανε να.

------

Για το Λια έχουν γίνει κοτσομπολιά
μα εγώ δεν βγάζω διόλου μιλιά
και γραμμή στην ελιά με τον Λια.

Να φιλιά μέσ’ του Λια μου την αγκαλιά
κι απ’ την κάψα που ‘χω εγώ απ’ το Λια
κάρβουνο θα γίνει η ελιά.

Μα όμως αγκαλιά σ’ είδαν με το Λια
και θα βρεις μπελ(ι)ά για αυτό Κανελλιά
άσε την ελιά άσε και τον Λια να μη βρεθείς με κοιλιά.

Να κι αν μ’ είδανε κι αν δε μ’ είδανε
εγώ δε νοιάζουμαι κι ούτε σκιάζουμαι
είμαι η Κανελλιά κι έχω απ’ τον Λια άλλον ένα Λια τραλαλα.