ΑΡΧΕΙΟ ΣΤΙΧΩΝ

ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ

Ο ΔΙΓΕΝΗΣ

Τραγούδι «ΛΕΥΚΟΡΕΙΤΙΚΟ» (ριζίτικο)με προέλευση από τα ορεινά του Νομού Χανίων Κρήτης.


Ε..! ο Διγενής ο Διγενής ψυχομαχεί,
κι η γης ε..! κι η γης τον ετρομάσσει κι η γης ε..! κι η γης τον ετρομάσσει.

------

Ε..! βροντά κι αστρά… βροντά κι αστράφτει ο ουρανός,
και σειέ… ε..! και σειέτ’ ο απάνω κόσμος και σειέ… ε..! και σειέτ’ ο απάνω κόσμος.

------

Ε..! κι ο κάτω κό… κι ο κάτω κόσμος άνοιξε,
και τρί… ε..! και τρίζουν τα θεμέλια και τρί… ε..! και τρίζουν τα θεμέλια.

------

Ε..! κι η πλάκα τον κι πλάκα τον ανατριχιά,
πως θα ε..! πώς θα τον εσκεπάσει πώς θα  ε..! πως θα τον εσκεπάσει.

------

Ε...! πώς θα σκεπά… πως θα σκεπάσει τον αϊτό,
τση γης ε..! τση γης τον αντρειωμένο τση γης ε..! τση γης τον αντρειωμένο.

------

Ε...! σπίτι δεν τον ε... σπίτι δεν τον εσκέπαζε,
σπήλιο ε...! σπηλιό δεν τον εχώρει, σπήλιο ε...! σπηλιό δεν τον εχώρει.

------

Ε...! τα όρη εδια... τα όρη εδιασκέλιζε,
βουνού ε...! βουνού κορφές επήδα, βούνου ε...! βουνού κορφές επήδα.

------

Ε...! χαράκι’ αμι... χαράκι' αμιδολάγανε,
και ριζι ε...! και ριζιμιά ξεκούνειε, και ριζι... ε...! και ριζιμιά ξεκούνειε.

------

Ε...! στα βιτσιμιά στα βιτσιμιά πιάνε’ πουλιά,
στο πέ... ε...! στο πέταγμα γεράκια, στο πέ... ε...! στο πέταγμα γεράκια.

------

Ε...! στο γλάκιο κι εις στο γλάκιο κι εις το πήδημα
τα ‘λά... ε...! τα 'λάφια και τ’ αγρίμια, τα 'λά... ε...! τα λάφια και τ' αγρίμια.

------

Ε...! ζηλεύγει ο Χά... ζηλεύγει ο Χάρος με χωσιά
μακρά ε...! μακρά τον εβιγλίζει, μακρά ε...! μακρά τον εβιγλίζει.

------

Ε...! κι ελάβωσέ κι ελάβωσέ του την καρδιά
και την ε...! και την ψυχή του πήρε, και την ε...! και την ψυχή του πήρε.

------

Ε..! γιατί κι όντε γιατί κι όντε πο(υ) κείτεται,
λόγια ε..! λόγια αντρειωμένου λέει λόγια ε..! λόγια αντρειωμένου λέει.

------

Ε..! να ‘χε (ν)η γης να ‘χε (ν)η γης πατήματα,
κι ο ου... ε..! κι ο ουρανός κερκέλια κι ο ου... ε..! κι ο ουρανός κερκέλια.

------

Ε..! να πάτιου… τα να πάτιουν’ τα πατήματα,
να ‘πιά… ε..! να ‘πιάναν τα κερκέλια να ‘πιά… ε..! να ‘πιάναν τα κερκέλια.

------

Ε..! να δώσω σεί… να δώσω σείσμα τ’ ουρανού.